Purrrrrrfect
Al surfend ontdek ik een kattencafé met de naam; ‘Purrfect Day’. Met het druilerige weer van vandaag kunnen we wel wat ‘Purrfect’ gebruiken. Ik kijk René met puppieogen aan en met een onderdrukte zucht stemt hij in om te gaan. De meiden kwispelen gelukkig wel bij dit plan dus zo’n twee uur later stappen we in de auto om te gaan.
Het kattencafé ligt in een straat met een old school vibe van winkeltjes en drankzaken. In Neonletters staat er ‘Open meow’. We lopen naar binnen. Er wordt met tijdsvakken gewerkt. Elke uur mag een nieuw groepje het kattenverblijf in. Per persoon betaal je 15 dollard om een uur lang te mogen kroelen, knuffelen en spelen. Ontmoet je het poesje van je dromen dan kun je deze ter plekke adopteren.
De ‘Catdad’ van het café (Dit is echt een term) heet ons welkom. Het is duidelijk dat hij hier al jaren werkt en van katten houdt want thuis heeft hij ook nog acht katten zitten. Nog voor we onze jas uit hebben scrolt hij door zijn tijdlijn om met ons de foto’s van zijn skatjes te delen. Hij is gepassioneerd over zijn dieren en zegt geanimeerd dat een van zijn katten als kitten een gezicht had ‘what only a mother can love’. Als een echte ‘Catmom’ laat ik natuurlijk ook foto’s van Willem zien. De Catdad zegt; ‘wow, thats a big cat!’. Ik knik; ‘Jep and all the way from the Netherlands’ (Het shitty-kitty verhaal laat ik maar achterwege)
De kids mogen de kattenruimte in. René en ik bestellen een drankje. René koffie en ik een ‘smelly cat’. We gaan aan de rand van de glaswand zitten. Het lijkt wel een show met al die grote mensen die over de grond kroelen om met de kitty’s in contact te komen. In het totaal zitten er 12 mensen in de ruimte.
Onze meiden zijn er twee. Recht voor ons, aan de rand, zit een man die duidelijk de katten helemaal niets vindt. Hij heeft een Peruaans uiterlijk, zit wat stijf in de stoel met zijn voeten alvast richting uitgang. De enige momenten dat ik hem zie lachen is wanneer zijn vriendin glundert omdat een van de kitty’s haar kopjes geeft.
Links zit ook een man. Hij is er met zijn dochter. Hij zou wel eens in het leger hebben kunnen zitten, hij is breed, witte stoppelbaard, pet en heeft een Ramstein shirt aan (bonuspunten!). Een van de katten kruipt bij hem op schoot en valt in slaap. Ook hij heeft weinig met de beestjes, maar de liefde voor zijn dochter en de rust die hij neemt om haar daar haar ding te laten doen is hartverwarmend.
Er is ook een stel van ongeveer 40, ze klitten meer aan elkaar dan dat er knopen kunnen ontstaan in een kat met lange haren. Ik krijg het maar benauwd van ze. Ze proberen katten naar zich toe te lokken en aaien ze samen alsof ze graag elkaar willen schoonlikken in het bijzijn van de kitty. Niet fijn en dat vinden de katten ook, die lopen weg van de druk.
Dan zijn er nog twee meidenkoppels. Van beiden denk ik dat zij een relatie hebben. Een daarvan met een kleintje. Die waggelt tussen de katten in zijn dino-onesie totdat er een katje bij zijn moeder op schoot gaat zitten. Dat vindt hij maar niet dus laat hij zijn luierkontje bij haar op schoot vallen zodat de kat snel uit haar schoot springt. Ze kan er wel om lachen.
Slurpend aan mijn ‘smelly cat’ (met een scheutje bourbon) aanschouw ik dit spel. Toch bijzonder dat mensen in het bijzijn van deze katten zoveel liefde voor de dieren of elkaar laten zien.
De Catdad vertelt dat er vandaag 9 katten zijn geadopteerd en dat katten nooit langer dan 4,5 dag bij hun in het café zitten voordat ze een nieuw thuis krijgen. De katten komen niet uit de kern van Louisville omdat de dierenopvang daar hun dieren wel kwijtraakt. In de buitenringen is dat anders en worden dieren ingeslapen als zij geen baasje vinden. Katjes die sociaal genoeg zijn om samen met andere katten in een ruimte kunnen, krijgen hier een kans op leven.
Ik vind het concept in ieder geval wel ingenieus. Het lijkt wel een wijnproeverij. Mensen worden één uur lang volgegoten met Kittylove en als ze vol zitten met oestrogeen nemen ze meer mee dan dat ze van tevoren gepland hadden. Het gevolg; de dag erna heb je een kater.
Hopelijk letterlijk en niet figuurlijk, anders zit het beestje straks voor ronde twee in het café.
Voor ons in ieder geval geen nieuwe kater, maar wel een leuke ervaring rijker.
Onze middag was Purrfect.
Wordt vervolgd.